Thursday 3 June 2010

Η αμμοθύελλά σου





H μοίρα είναι σαν μια μικρή αμμοθύελλα. Αλλάζει συνεχώς κατευθύνσεις. 


Αλλάζεις δρομάκια, αλλά σε κυνηγάει. Στρίφεις πάλι, αλλά η θύελλα παραμένει στο κατόπι σου. 
Παίζεις και ξαναπαιζεις το ίδιο παιχνίδι. 
Λες και χορεύεις ένα δυσοίωνο χορό με το θάνατο λίγο πριν την αυγή.


Η θύελλα ετούτη δεν φύσηξε από μακριά. 
Αυτή η θύελλα είσαι εσύ. Κάτι μέσα σου. 


Παραδώσου


Αφέσου στο κέντρο της. 
Κλείσε τα μάτια και βουλώσε τ 'αυτιά, μην αφήσεις την άμμο να μη μπεί μέσα. 
Kαι διέσχισε την, βήμα-βήμα


Δεν υπάρχει ήλιος. Ούτε φεγγάρι. Καμία κατεύθυνση. 
Η αίσθηση του χρόνου ανύπαρκτη


Μόνο λεπτή λευκή άμμος στροβιλίζεται στον ουρανό σαν κονιορτοποιημένα οστά
Αυτό είναι το είδος της αμμοθύελλας που χρειάζεσαι.


Βίαια, μεταφυσική, και συμβολική η καταιγίδα σου.
Μη γελαστείς ότι θα ξεφύγεις. 


Κόβει τη σάρκα σαν χίλιες λεπίδες. Πολλοί ματώνουν εκεί, και εσύ μαζί. 
Ζεστό, κόκκινο αίμα
Το παίρνεις στα χέρια σου, το δικό σου αίμα και το αίμα των άλλων. 


Και μόλις η θύελλα κοπάσει δεν θυμάσαι πώς τα κατάφερες μέχρι εκεί.
Δεν είσαι καν σίγουρος, αν η καταιγίδα όντως τελείωσε. 


Ένα είναι το σίγουρο. 


Σαν βγείς από την καταιγίδα δεν θα είσαι ο ίδιος άνθρωπος που ξεκίνησε αυτόν τον αγώνα επιβίωσης. 


Άλλωστε, αυτός είναι ο λόγος ύπαρξης της. 

3 comments:

Unknown said...

Γεια χαρά Κασσάνδρα....όλοι περνάμε απο αυτό το πράγμα η ζωή κάνει κύκλο αλλιώς μπάινει αλλιώς βγαίνεις και τα λοιπά.
Σημασία έχει το ταξίδι όπως λέει και ο Αγαπητός Αλεξανδρινός ποιητής...
Παρατηρώ έναν ποιητικό οίστρο που με γοητεύει, συνέχισε έτσι αγαπητή Κασσάνδρα διότι έχω βαρεθεί τις πεζές πραγματικότητες που βλέπω γύρω μου...
Αφιερωμένο το τραγουδάκι για καλωςορισμα
http://www.youtube.com/watch?v=IbRhayuphb8


Ελπίζω να μην είσαι και εσύ τρέντυ...σαν το άσμα!!!

Diasporos said...

Κι αν εσύ γίνεις ένα με την άμμο, θα στροβιλιστεί η ύλη σου με το ρυθμό που σου ζητά η μουσική της θύελλας, κι έτσι θα τη μάθεις, χωρίς φόβο θανάτου.

Επι-βίωση. Για όσους δέν φοβήθηκαν τη θύελλα.

Κασσάνδρα said...

Γειά σου Παιδί της Πλατείας,
Πόσο παράξενο να αναφέρεις τον Καβάφη την ίδια περίοδο που άρχισα να τον ξαναμελετώ. Λες να πέρασε μέσα στη συνείδηση μου και να εμφανίστηκε στο κείμενο; Αυτό είναι το πιθανότερο.
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Όσο για τον ορισμό "τρέντυ" δεν ξέρω αν είμαι. Τα πάντα εξαρτώνται από αυτά που το περιβάλλουν. Το τρέντυ είναι το μοντέρνο; Αν ναι, θα σε απογοήτευα αν δήλωνα φανατική του μοντερνισμού; Αν όμως είναι το ξεφτίλισμα συνειδήσεων, αξιών και πιστεύω τότε δεν με ορίζει.

Διάσπορε,
Να διαμελίσουμε τα μέλη μας, τα άτομά μας, την κάθε μας ύπαρξη μεσα στην θύελλα; Και αν χαθεί; Αν την πάρει ο άνεμος μακριά και μείνουμε κενοί; Εγώ θα έλεγα: Πάλη-επιβίωση-δύναμη. Κανένας φόβος καμία δειλία.